BESTEKSGARANTIE

Ten aanzien van het onderdeel dak is niet ongewoon dat daarvoor een garantie dient te worden verstrekt. Veelal is in een door de opdrachtgever aangedragen technische omschrijving de verlangde garantie opgenomen. Regelmatig bestaat geschil omtrent de toepasselijkheid van een garantie. Dit was ook het geval in het vonnis van de Raad van Arbitrage voor de Bouw van 2 mei 2017 (RvA, 2 mei 0217, nr. 35.875).

In de betreffende kwestie was het door de aannemer gerealiseerde dak oneffen, verzakt en was op meerdere plaatsen lekkage geconstateerd. Op de aannemingsovereenkomst was de UAV 1989 van toepassing en in het bestek was een volledige garantie voor een periode van 10 jaar op de gebruikte constructies, materialen en onderdelen omschreven. De opdrachtgever deed een beroep op de garantie. De uitspraak biedt een aardig overzicht van diverse relevante aspecten met betrekking tot besteksgaranties.

Aannemingsovereenkomst

In de aannemingsovereenkomst was bepaald dat het werk en de wijze waarop het is uitgevoerd in overeenstemming dient te zijn met de technische omschrijving. Tevergeefs heeft de aannemer zich op het standpunt gesteld dat daarmee uitsluitend de bepalingen aangaande de technische uitvoering op de aannemingsovereenkomst van toepassing zouden zijn en niet de administratieve bepalingen van het bestek. In geval de aannemer de administratieve bepalingen, waaronder de garantiebepaling, had willen uitsluiten, had dit naar oordeel van de arbiter op een meer expliciete en voor opdrachtgever duidelijk kenbare wijze in de aannemingsovereenkomst moeten zijn gedaan.

Ook de omstandigheid dat de opdrachtgever nimmer om afgifte van een garantieverklaring heeft verzocht en de aannemer nimmer een dergelijke verklaring heeft verstrekt, kon de aannemer niet baten. De garantiebepaling is immers in de technische omschrijving opgenomen welke deel uitmaakt van de aannemingsovereenkomst. Bij het tot stand komen van de overeenkomst wordt daarmee de garantie reeds verstrekt. Het doel van het verstrekken van een garantieverklaring heeft slechts ten doel om de garantie eenvoudiger over te dragen.

Voor de strekking van de garantie is paragraaf 22 UAV relevant, welke in de UAV 2012 luidt: “Indien in het bestek is vermeld dat één of meer onderdelen van het werk moeten worden gegarandeerd, zal de aannemer op eerste aanzegging van de opdrachtgever zo spoedig mogelijk de tijdens de garantieperiode optredende gebreken voor zijn rekening herstellen. Gebreken in de zin van deze bepaling zijn gebreken, waarvan de opdrachtgever aannemelijk maakt dat die met grote mate van waarschijnlijkheid moeten worden toegeschreven aan een omstandigheid, die aan de aannemer kan worden toegerekend.”.

Daar waar niet in besteksbepaling 00.01.22 wordt afgeweken van paragraaf 22 UAV, heeft de garantie niet direct tot gevolg dat de aannemer met succes kan worden aangesproken uit hoofde van de garantie indien een gebrek ontstaat aan een onderdeel van het werk waarop de garantie van toepassing is. Volgens de tekst van paragraaf 22 UAV staat de aannemer niet in voor de afwezigheid van bepaalde gebreken. De opdrachtgever moet namelijk eerst aannemelijk maken dat de gestelde gebreken met grote mate van waarschijnlijkheid moeten worden toegeschreven aan minder goede hoedanigheid of gebrekkige uitvoering. Deze bewijslast wijkt af van gebruikelijke garanties buiten de UAV waarbij de enkele afwezigheid van de gegarandeerde eigenschap reeds een herstelverplichting voor de aannemer inhoudt. Van belang is besteksbepaling 00.01.22 te controleren aangezien daarin regelmatig voor wat betreft de bewijslast ten voordele van de opdrachtgever wordt afgeweken.

Kan de opdrachtgever voldoen aan deze bewijslast en vindt er een aanzegging tot herstel vanuit de opdrachtgever plaats, dan dient de aannemer de gebreken zo spoedig mogelijk op eerste aanzegging te herstellen.

Verjaringstermijn

De klacht moet binnen de garantietermijn en binnen bekwame tijd nadat de opdrachtgever het gebrek heeft ontdekt, of redelijkerwijs had moeten ontdekken, bij de aannemer worden gemeld. Bovendien geldt een verjaringstermijn na klagen van twee jaar. Gaat de aannemer niet tot herstel binnen twee jaar over en wordt deze termijn niet tussentijds gestuit, dan zal de vordering uit hoofde van de garantie verjaren. De aannemer is daarna niet meer gehouden tot het herstel.

Ten slotte oordeelde de arbiter – in navolging van de geldende rechtspraak – dat het in beginsel aan de aannemer is om de keuze te maken hoe zij de gebreken herstelt. Leidend voor de aannemer is dat hij een goed en deugdelijk resultaat dient te bereiken. Indien de voorgestane wijze van herstel onverhoopt niet afdoende zou blijken, dan zal de aannemer verder moeten gaan met de uitvoering van nadere herstelwerkzaamheden totdat de gebreken wel definitief zijn verholpen. Aan een eventueel verlangen van een opdrachtgever dat tot totale vernieuwing van de dakbedekking wordt overgegaan, behoeft aldus niet steeds gevolg te worden gegeven. Dit is afhankelijk van de mogelijkheden van herstel.

Mocht u vragen hebben naar aanleiding van dit blog, neem dan gerust contact met mij op.